Het andere uiterste

In het vakgebied mechanische aandrijftechniek zien we grofweg twee interessante ontwikkeltrends. Enerzijds wordt er verregaand geminiaturiseerd en worden de elektrische en mechanische aandrijfcomponenten steeds kleiner. Die componenten vinden dan veelal hun weg in toepassingen in bijvoorbeeld medische systemen, lucht- en ruimtevaart maar ook in onder meer mobiele telefoons en tablets. Anderzijds worden aandrijfsystemen steeds groter en kom je deze vooral tegen in de scheepsbouw en offshore. In beide gevallen worden nog steeds de grenzen van het fysisch haalbare opgezocht en opgerekt. Nieuwe materialen, verbeterde engineeringtools en ervaringen uit andere branches leiden tot deze continue innovaties. Er zit dus nog volop beweging in de aandrijftechniek.

Wat drijft nu de ontwikkeling van steeds grotere aandrijvingen? In branches zoals de mijnbouw maar ook de scheepbouw zie je de benodigde installaties steeds groter worden. De belangrijkste reden hiervoor is de groeiende vraag naar een grotere productiviteit en opbrengst per installatie.

Omdat bijvoorbeeld de offshore windturbines steeds groter en zwaarder worden, moeten ook de kranen die de onderdelen hijsen, de schepen die de onderdelen vervoeren en alle apparatuur voor het plaatsen of vervangen groter en zwaarder worden. Hetzelfde geldt ook voor de offshore constructies voor de winning van olie of gas, de schepen voor het leggen van kabels en pijpen en vele andere offshore applicaties.