Geen college, maar vooral interactie

We praten in de ruimte die Huub Janssen heeft vernoemd naar zijn grote inspirator, Wim van der Hoek. Bij Limburgse vlaai en koffie belandt de ondernemer in precisie-engineering bij een onderwerp waar technici in een tweegesprek vaak bij uitkomen: de passie die hij al in zijn jeugd had voor techniek.

Tijdens zijn middelbare schooltijd fotografeerde Janssen vogels. Zijn uitdaging was om ze in de vlucht vast te leggen. Hij had geen zin om de hele dag bij de camera te zitten, dus bedacht hij daar een oplossing voor. Bij een nestkastje monteerde hij een Praktica – de spiegelreflexcamera die nog een beetje binnen zijn budget paste – en hij zette een sluitermechanisme met lichtbundel en fotodetector in elkaar. ‘Alles stond zo opgesteld dat de Praktica afdrukte op het moment dat de vogel door de bundel vloog. Een elektrisch mechanisme triggerde de zelfontspanner. Niet met een motortje, want het moest meteen – bam! – erop.’