De kunst van het stapelen
Hoe leg je een pallet vol met welhaast onhandelbare zakken uien? Het Emmeloordse Verbruggen Palletizing Solutions draait er zijn hand niet voor om. Om alle innovatieplannen te kunnen uitvoeren, is het nu op zoek naar extra engineers.
Verbruggen Palletizing Solutions is gespecialiseerd in het palletiseren van zakken, dozen en kratten. ‘Ik kan geen product bedenken dat we niet kunnen stapelen’, zegt Maarten Verbruggen, die het Emmeloordse familiebedrijf samen met zijn broer overnam van zijn vader en oom. ‘We onderscheiden ons vooral met moeilijk stapelbare producten zoals zakken aardappels of uien.’
Dat Verbruggen met name machines ontwikkelt voor de agrarische sector mag geen verrassing zijn. Emmeloord noemt zichzelf niet voor niets de ‘aardappelhoofdstad van de wereld’. Verbruggen: ‘Als je in Emmeloord of de Noordoostpolder bent geboren, heb je altijd affiniteit met die industrie. Toen het land hier vlak na de Tweede Wereldoorlog beschikbaar kwam, selecteerden ambtenaren in het hele land de beste boeren. Het neusje van de zalm mocht komen. Daardoor is hier een concentratie van kennis ontstaan.’
Voor Verbruggen, dat een kleine dertig jaar geleden het levenslicht zag, begon het met een vraag van een lokale uienexporteur. ‘Hij benaderde mijn vader omdat hij een machine nodig had om zakken met uien automatisch te stapelen. Daar was geen oplossing voor’, vertelt Verbruggen junior.
Het was niet evident om een pallet met zakken te beladen. ‘Dozen zijn een stuk makkelijker; dat kan iedereen. Ze hebben dezelfde vorm en hetzelfde gewicht. Het is heel voorspelbaar’, stelt Verbruggen. ‘Een zak met producten van ongelijke vorm is een heel stuk lastiger. Toen we het probleem hadden opgelost en onze eerste machine klaar hadden, stond er gelijk een rij andere bedrijven te wachten die ook zo’n systeem wilden.’ Inmiddels heeft de Emmeloordse machinebouwer ruim 1200 palletisers verkocht.
Stabiele stapel
Verbruggens truc is dat het de zakken niet schuift maar legt. De zakken komen via een lopende band naar de palletiseermachine. Aan het eind van die lijn vangt een manipulator de zakken op. Die grijperkop hangt aan een xy-gantry, en beweegt en draait naar de goede plek, waar hij de zak rustig laat vallen. Zak voor zak bouwt hij zo een laag op. ‘Per product volgt de manipulator een voorgeprogrammeerd patroon’, legt Verbruggen uit. ‘Elke zakgrootte en elk product heeft zijn eigen recept. Daarbij hebben we de mogelijkheid om zakken te laten overlappen, zodat een veel stabielere laag ontstaat.’
Test less, verify Moore
At the Bits&Chips Event 2023 on 12 October 2023, Phillipa Hopcroft from Crocotec and Ivo ter Horst from ASML will kick off with a keynote speech on transforming how lithography machine software is built. Make sure to keep an eye on the website for program updates and save the date!
Als de laag klaar is, klappen de zogenaamde formatiedeuren eronder open. In één keer legt de machine een nieuwe laag op de pallet die met een lift tot vlak onder de deuren is gekomen. Zodra de deuren weer zijn gesloten, drukt de machine de laag nog even aan en begint het spel opnieuw. ‘We houden de stapel tijdens het palletiseren onder controle door hem volledig te omsluiten’, zegt Verbruggen. ‘Als de pallet vol is, klappen we die deuren weg en rolt het geheel naar buiten.’
Steeds vaker neemt het Emmeloordse Verbruggen het logistieke proces daarna ook voor zijn rekening. Zo levert het bedrijf wikkelaars die een volle pallet kunnen inpakken. ‘Pas kwam er een uienexporteur uit de buurt naar ons toe. Hij vertelde dat hij per jaar zo’n dertig heftruckongelukken had en vroeg ons of we dat konden elimineren’, vertelt directeur Verbruggen. ‘We zijn een ontwikkelproject gestart om dat op te lossen met agv’s zodat we het gedeelte tussen de palletiseermachine en de vrachtwagen volledig kunnen automatiseren. Dat betekent dat we ook een automatisch magazijn moeten opzetten en een koppeling moeten maken met het erp-systeem. Er komt behoorlijk wat bij kijken, maar we gaan die uitdaging graag aan.’
Een ander, bijkomend product zijn de buffersystemen. ‘Steeds meer bedrijven willen diversifiëren’, weet Verbruggen. ‘Ze willen de aardappels en uien op maat en kwaliteit sorteren, elk met een andere prijs en voor een andere klant. Maar ze willen niet achter elke uitvoerlijn een aparte palletiseermachine; dat zou te duur worden. We hebben dus een oplossing bedacht om de toevoer te bufferen en pas een pallet te vullen als er genoeg zakken klaarliggen om hem helemaal vol te leggen. We moeten dan elke zak of doos herkennen, met vision en barcodes. En een netwerk van wissels ontwerpen om ze goed te sorteren. Onze engineers smullen van dat soort innovatietrajecten.’
Dienend leiderschap
Zoals gezegd, is Verbruggen Palletizing Solutions een familiebedrijf. ‘Dat zit in ons dna. We proberen een informele organisatie te zijn, ook al zijn we inmiddels behoorlijk gegroeid’, vertelt Verbruggen. ‘Elke medewerker moet zich veilig voelen, ontwikkelkansen krijgen en als mens worden benaderd. Dat zijn onze uitgangspunten.’
Maarten Verbruggen doet dat via een ‘cultuur van bemoediging’. ‘Daarmee bedoel ik dat je je mensen moet toestaan om fouten te maken. Natuurlijk zit daar een keer een consequentie aan als ze die fouten voor de zoveelste keer maken, maar we accepteren dat mensen leren door fouten te maken. En we verwachten dat ze hun verantwoordelijkheid nemen en van hun fouten leren. Dat draait ook om de filosofie van dienend leiderschap, om empowerment, om erkenning.’
Verbruggen heeft groeiambities en is op zoek naar nieuwe mensen, onder meer mechatronici en software-engineers. ‘Vanuit Hogeschool Windesheim in Zwolle krijgen we veel stagiairs en afstudeerders. Die komen hier graag omdat we leuke uitdagingen voor ze hebben’, aldus Verbruggen. ‘Sowieso trekken we veel mensen uit die regio. De aanwas is redelijk, maar op dit moment is de spoeling gewoon dun.’
Aan de innovatieve projecten bij het Emmeloordse bedrijf ligt het niet. ‘We zijn erg druk met onze product-marktcombinaties’, zegt Verbruggen. ‘Onze systemen zijn net als veel andere Europese machines licht overgekwalificeerd. We hebben – zeker in Nederland – vaak het uitgangspunt dat een machine dertig jaar mee moet. Maar er zijn genoeg landen in de wereld waar die economische horizon veel dichterbij ligt.’ Hij heeft de engineeringafdeling daarom uitgedaagd. ‘Mooi dat jullie zo’n geavanceerde machine hebben gebouwd, maar bedenk er nu eens een die hetzelfde kan, de helft kost en een kortere levensduur heeft. Er werd eens achter de oren gekrabd en daar zijn ze nu mee aan de slag.’
‘We zoeken mensen die zich bij een ontwikkeling afvragen welke klant die nodig heeft, die verder kijken dan hun eigen hokje’, gaat hij verder. ‘Laatst had een van onze engineers een iot-oplossing gebouwd waarmee je via een app onder meer de status van de machine kon checken en aan voorspellend onderhoud kon doen. Geweldig mooi, maar wie zit daar op te wachten? Nu is hij marktonderzoek aan het doen om te kijken hoe hij het tot een product kan kneden dat tegemoetkomt aan de wensen in de markt.’
Verbruggen besluit: ‘Ik vind het belangrijk dat mensen in het hele bedrijf – van voor tot achter – weten met welk doel ze dingen doen. En dat ze weten dat ze relevant zijn en een bijdrage leveren. Het doel van het bedrijf is meer dan alleen het rendement.’
