Smart Industry en leven lang leren
Al 25 jaar zie ik dat de internetwereld zich razendsnel ontwikkelt, met onder meer ethernet, TCP/IP en webapplicaties. Ondertussen zit de industrie gevangen in tientallen proprietary en onderling niet compatibele veldnetwerken als Profibus, Modbus, en niet herbruikbare applicaties. Nu eindelijk worden ethernet, TCP/IP en OPC-UA de industriestandaarden en kunnen we met minder kosten sneller meer applicaties realiseren, net als bij internet.
OPC-UA (Open Platform Communications – United Architecture) is misschien de minst bekende in dat lijstje. Het ontwikkelt zich de laatste jaren als de interfacestandaard voor Industrie 4.0-apparaten. En nu komen standaard open hardware en opensource softwaretools en technologieën beschikbaar. Waarom nog een specifieke plc gebruiken die met klassieke i/o-cyclelooptalen moet worden geprogrammeerd in zeer leverancierspecifieke programmeeromgevingen waarvoor je steeds mensen apart moet opleiden? Er zijn veel meer mensen beschikbaar met kennis van C/Rust en Python, programmeertalen waar je standaard ook eventgedreven werkt met uiterst snelle multicoreprocessoren en waar heel krachtige, uiterst goedkope geïntegreerde ontwikkelomgevingen beschikbaar zijn met vaak ook nog geïntegreerd versiebeheer als Github.
Dit soort middelen wordt bij minstens 1 procent van de bedrijven volop toegepast. Zij zijn volop datagedreven bezig, zetten robots zinvol in, werken aan 100 procent foutloze productie, gaan goed om met cybersecurity. Het zijn de voorlopers. Hoe zorgen we ervoor dat de nieuwste technologie binnen de muren van de volgende 10 procent wordt ingezet? Dat vergt geen nieuwe technologische innovaties; de technologie is er al. Het is een sociale innovatie-uitdaging om meer mensen de juiste kennis en skills bij te brengen.
Het is best een drempel die je over moet om afscheid te nemen van oude, vertrouwde systemen. Die stap kun je pas verantwoord nemen als je kennis en ervaring met nieuwe technologieën hebt opgedaan. Probleem is dat je leverancier de laatste is om te vertellen dat het goedkoper en beter kan als je met opensource systemen gaat werken.
Minstens zo lastig is het om tijd vrij te maken om alle nodige digitale vaardigheden en kennis eigen te maken als je als vijftigjarige baas nooit bent opgeleid tot software-ingenieur of als je een 35-jarige mbo’er bent die twintig jaar geleden in 1999 nog geen internet op school had. Terwijl de digitalisering van de industrie versnelt, zit jij met een gebrek aan digitale kennis, zijn er al verschillende machines op de werkvloer aan het bedrijfs-lan gekoppeld en is het wachten op het eerste cyberincident. Er zit niets anders op: je zult zelf aan de bak moeten.
RFID-toegangsbeveiliging nu nog makkelijker
Voor Identification and Access Management (I.A.M.) heeft Pilz het bedrijfsmoduskeuze- en toegangsautorisatiesysteem PITmode. Voor een onderdeel van dit systeem, de PITreader, heeft Pilz een RFID-transponder in kaart- en stickerformaat ontwikkeld. Alle varianten zijn vrij beschrijfbaar en rechten kunnen vastgelegd worden door gebruik te maken van de eenvoudig passende softwaretools.
Leven lang leren konden we tot nog toe afdoen met leven lang … kletsen. Nu haalt niemand meer het pensioen met alleen schoolkennis. Iedereen zal moeten bijleren en nieuwe digitale kennis en vaardigheden moeten opbouwen. Hoogopgeleiden hebben al bewezen dat ze dat konden. Dus die moeten het ook zelf kunnen doen. Maar de helft van de bevolking had moeite met leren op school en ouderen van boven de 45 hebben alleen wat digitale gebruikservaringen en onvoldoende basiskennis.
Ooit konden alleen de monniken schrijven. Toen er behoefte kwam aan meer boeken, was hun oplossing meer kloosters. Maar de samenleving leerde dat het beter was om iedereen te leren schrijven. Nu wordt digitale kennis steeds belangrijker. Nog meer softwarespecialisten is niet de oplossing. De rest van de mensen, in ons geval fabrieksmensen en apparatenbouwers, moet worden geholpen om digitale systemen beter te begrijpen en niet vast te blijven zitten in dertig jaar oude automatiseringssystemen.
Maar er is een probleem: schrijven leer je één keer voor de rest van je leven. Digitale kennis veroudert snel. Als er nieuwe oplossingen zijn moet je weer investeren in nieuwe kennis. Hoe moet je omgaan met opensource hardware/software voor datadeling en cybersecurity op de werkvloer en in equipment? Vanuit het Smart Industry Programmabureau starten we nu een reeks eendaagse workshops rondom dit onderwerp, gratis voor elk van de fieldlabs en hun partners.
Ik ben weer happy, werk nu met een industriële plc gebaseerd op de Raspberry Pi, programmeer in Python, communiceer data via ethernet/IP met opensource software als OPC-UA en gebruik Pycharm als ontwikkelomgeving inclusief Github. Kosten: 250 euro, eigen studie-uren. Een jaar geleden dacht ik dat ik dit niet kon. Ik ben met zelfstudie weer bij de tijd, maar ik ben dan ook hoogopgeleid. Nu moeten we zorgen dat met veel cursussen de volgende 10 procent en uiteindelijk alle 99 procent van de andere maakbedrijven meekomen en hun mensen opleiden.
