Het leven
Het is weer lente en alles begint weer te groeien. Het leven wordt zichtbaar. Dat stemt ons allemaal blij want wat niet groeit, is dood. Maar wat wil leven, moet worden gevoed. Wat niet wordt gevoed, verdort alsnog. Al het mooie groen heeft licht nodig en wat elkaar het licht ontneemt, laat sterven. Zo vanzelfsprekend is de natuur en stap voor stap gaat de natuur voort want stappen maken is nodig om te groeien. De natuur staat nooit stil. Het is tijd om te zaaien want als u alsmaar oogst, wordt u geconfronteerd met alleen maar afsterven. In de natuur heeft niets het eeuwige leven.
Wat een filosofisch begin van een column zult u denken. Wellicht is deze niet-technische aanvliegroute u vreemd, zeker in Mechatronica. Toch zou ik u willen vragen deze basiswijsheden eens te laten weerklinken in uw dagelijkse werk of zelfs uw leven, u niet te verstoppen achter ’hebben is hebben‘ en de schijnbare veiligheid van een contract. Want alles wat u heeft, besluit ooit weer weg te gaan als u het niet meer voedt. U moet dus voeden en vernieuwen. Alleen dan kunt u genieten en blij zijn. U moet ook niet méér oogsten dan u hebt gezaaid want dan gaat het leven u oogsten.
Nu terug naar de realiteit. Wij willen zo graag succes hebben en werken voor een succesvol bedrijf. Wij willen leven in een succesvol land. U wilt dat uw voetbalclub wint en ga zo maar door. Als we dan weer naar de natuur kijken en ons gedrag daaraan durven te spiegelen, is het maar de vraag of we bijdragen aan een omgeving waarin dat ook allemaal kan gebeuren. Een sanerende overheid is niet de schuld van het inkrimpende bedrijfsleven. Zij reageren op de jaren waarin te veel is geoogst en te weinig gezaaid.
Als de boom aan het afsterven is en de vezels verhouten en geen voeding meer kunnen doorgeven, is het al te laat. We kunnen dat proces niet meer terugdraaien. Als bomen aan hun eind zijn gekomen, helpt maar één ding en dat is een nieuwe jonge boom planten, hem voeden en als hij net gepland is wat extra water geven zodat de jonge wortels kunnen aarden. Dat het tijd zal kosten voordat de boom weer groot is, lijkt me een gegeven.
Ik hoor vaak dat ik in analogieën praat. Ik doe dat omdat we in onze complex ogende wereld onszelf soms maar moeilijk kunnen uitdrukken en slecht worden begrepen. Analogieën maken het vaak heel begrijpelijk en vooral ook niet vooringenomen. Niets is zo belangrijk om, wanneer je begrijpt dat je in deze complexe wereld niets alleen voor elkaar kunt krijgen, elkaar te helpen. Dat lukt wanneer je kunt uitleggen wat je van elkaar verwacht. Waar je samen aan gaat werken en wat je samen wilt voeden zodat het bij je zal blijven. U bezit dus niets. Het blijft bij u als u er goed voor bent en het besluit te gaan als het niet meer wordt verzorgd.
Ik hoop dat u kon zien dat dit onder meer ging over bedrijven, innovatie, groei, succes, winst en rijkdom. Maar vooral over leven.