De controlekamer van de toekomst
Ik heb het weleens over de productiviteitsparadox in de industrie. Deze ontstaat door een aantal aspecten. Enerzijds hebben we te maken met een generatie uittredende specialisten, het gevecht om relatief onervaren talent en de geografische spreiding van de maakindustrie. Mensen zijn niet meer zo snel genegen om te gaan wonen waar het werk is en soms is dat ook ronduit onaantrekkelijk. Anderzijds geeft de moderne technologie een kans om al die uitdagingen het hoofd te bieden, maar daarbij komt wel wat meer kijken dan technologie alleen. Belangrijk is een combinatie van het juiste platform en de juiste mindset.
Als we kijken naar de demografische spreiding van onze ‘techneuten’, dan zit daar een enorm gat. Er is een grote groep van rond de zestig jaar oud, dan een hele tijd (bijna) niets en dan een grote groep van rond de dertig. Dat betekent dat er een enorme uitstroom op gang gaat komen, die als een echte kennis- en ervaringsdrain zal voelen. Die ervaring gaan we echt missen als we daar geen oplossing voor vinden.
Intussen moeten onze industrieën meer produceren, worden er hogere targets gesteld en krijgen we te maken met strengere eisen op het gebied van veiligheid, energie en milieu. En dat alles terwijl we werken met complexere technologieën. Daarbij wordt de procesindustrie niet gezien als een sexy industrie waar de studenten bij bosjes van de opleiding af rollen. We moeten dus met steeds minder ervaren mensen een hogere inspanning leveren.
Dit lijkt het moment om de kennis die nu nog in de bedrijven aanwezig is zo te borgen dat die voor de jongere generatie beschikbaar is. En daarvoor zijn de middelen natuurlijk aanwezig. Alleen welk platform kies je, hoe richt je het in, en misschien wel het allerbelangrijkst: hoe krijg je de cultuur zo dat de mensen zich kwetsbaar op durven stellen en vragen stellen aan ervaren collega’s?
Binnen Emerson werken we al aan zo’n platform. En ik vind het geweldig. Het geheel is hoog interactief. Binnen het platform zijn mensen als ‘deskundig’ gemarkeerd op verschillende onderwerpen. Die mensen krijgen een seintje zodra er een vraag binnen hun expertise valt. En zo geven experts hun meerwaarde aan de gehele organisatie. Omdat wij ook nog eens wereldwijd opereren, wordt een vraag die ik de ene avond op dat platform stel, in diezelfde nacht door verschillende collega’s beantwoord. En die collega’s zien elkaars antwoorden, vullen elkaar aan waar nodig en geven zo kostbare kennis en ervaring aan mij – en aan de meelezers – door. Peer to peer communities waarin de kennis van de individuen aan alle leden ter beschikking staat. Zo krijg je een soort snelkookpan waarin de kennis van enkele leden voor alle andere leden beschikbaar is. En de onderlinge invloed laat die kennis heel snel rondgaan en tot meer worden.
Zo’n kennisnetwerk moet je systematisch opbouwen zodat het heel vanzelfsprekend wordt om daarbinnen samen te werken. Het moet een levend mechanisme zijn dat ook actief onderhouden wordt en waar het heel vanzelfsprekend is om dagelijks een bezoek aan te brengen. Hetzij voor vragen, hetzij voor het brengen van kennis. Daarvoor kun je heel verschillende technieken inzetten. Denk aan social media, maar ook een wereldwijd videoconferentienetwerk is een handige tool. Wat telt, is dat op het juiste moment de juiste beslissing kan worden genomen. Welke middelen daarvoor nodig zijn, zal van geval tot geval anders zijn.
We zien het al bij een aantal industrieën ontstaan, bijvoorbeeld in de olie en gas. Daar lopen ze voorop door de aard van hun business. Ze hebben een centraal commandocentrum, op afstand van de installaties zelf. Ze beschikken over remote diagnostics en alle aanwezige kennis en informatie wordt er samengebracht en geïntegreerd gepresenteerd. Experts of troubleshooters van buiten kunnen worden bijgeschakeld en toegang krijgen tot de dashboards. Ze hoeven dus niet fysiek aanwezig te zijn om toch hun onmisbare bijdrage aan beslissingen te kunnen leveren. Integrated operations noemen we dat bij Emerson. Het integreren van mensen, organisaties, werkprocessen en it om uiteindelijk betere beslissingen te kunnen nemen. Futuristisch? Of onmisbaar om de kennis en ervaring voor de toekomst te kunnen borgen?