Airbus wil stratosfeer-zonnevliegtuigen afsplitsen
Airbus wil zijn telecom- en aardobservatieactiviteiten vanuit de stratosfeer verzelfstandigen onder de naam Aalto. Centraal staan de Zephyr-zonnevliegtuigen. Morgan Stanley moet de spin-off een commercieel zetje geven, bericht Financial Times.
De Zephyr is een onbemand luchtvaartuig met een spanwijdte van 25 meter en een gewicht van 75 kilo. Het vliegt volledig zelfstandig op zonne-energie. Bij daglicht laadt het zijn batterijen op en kan daarmee ’s nachts doorvliegen. Hierdoor kan het systeem zonder fossiele brandstof blijven rondcirkelen. Dit soort stratosfeerdrones zouden kostenefficiënt zijn en flexibeler in te zetten in vergelijking met satellieten.
Zephyr kan maanden achtereen vliegen op ruim twee kilometer hoogte, boven het weer en het conventionele luchtverkeer. Het is een zogenaamd high altitude platform station (HAPS), volgens Airbus het enige luchtvaartuig waarvan is aangetoond dat het dag en nacht in de stratosfeer kan blijven.
Het afgelopen jaar heeft de Zephyr Z8-2 volgens Airbus bij testvluchten al meer dan 260 duizend kilometer afgelegd, bijna zeven keer rond de wereld. Het Europese lucht- en ruimtevaartconcern test de voertuigen in combinatie met een eigen aardobservatiesysteem dat speciaal voor de stratosfeer is ontworpen. Het maakt 18 cm en 70 cm infraroodbeelden en live video-opnamen.
Samer Halawi, die het Zephyrprogramma bij Airbus sinds afgelopen zomer leidt, zegt in Financial Times dat het systeemdesign in de afrondende fase zit. Airbus zou klaarstaan om het voertuig commercieel aan te bieden, maar ziet de technologie niet als kernactiviteit. ‘Airbus is geen telecombedrijf’, aldus Halawi in Financial Times. ‘Het idee is om dit bedrijfsonderdeel af te splitsen en met gelijkgestemde partners (…) op te schalen.’
De Zephyr is een zogenaamd UAS (unmanned aircraft system). Volgens de definitie die de Amerikaanse Federal Aviation Administration hanteert, gaat het niet alleen om een onbemand luchtvaartuigsysteem, maar daarnaast ook om de uitrusting die nodig is voor de veilige werking van het luchtvaartuig. Het onbemande luchtvaartuig is dus een onderdeel van een UAS. Bij Airbus opereren de onbemande luchtvaartuigen in samenwerking met Airbus Intelligence, een netwerk van satellieten.
